basmaqəlib — sif. dan. 1. Heç bir fikir işlənilmədən, kor koranə təqliddən ibarət olan; şablon. 2. Başdansovma, atüstü, tələsik görülmüş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başmaq — is. 1. köhn. Üzüörtülü, daban tərəfi və pəncənin yarısı açıq, nallı kişi və qadın ayaqqabısı. <Sona:> Xalçanı götürüb gəlirdim, başmağımın tayı ayağımdan sürüşüb çıxdı. M. F. A.. <Şeyx Şəban> yağış yağanda sel gətirən köhnə başmaqları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şablon — <alm.> 1. Ülgü, qəlib. // Hazır məmulatın formasını yoxlamaq üçün alət. 2. məc. Çeynənmiş, bayağı, basmaqəlib. Aydının fikrincə, şair adi və şablon sözdən qaçıb, təzə bir istilah yaratmışdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ştamp — <ital.> 1. İdarənin, müəssisənin və s. adı olan möhür. Süleyman . . kağızları da və ştampı da guya bilmədən yerə tökür. M. İ.. // Vurulan ştampın izi, yeri. // məc. Damğa. 2. tex. Ştamplama yolu ilə standart detallar (hissələr) və ya başqa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
standart — <ing.> 1. Öz ölçüsünə, formasına, keyfiyyətinə görə tələbata cavab verən hər hansı bir şeyin nümunəsi. // Bir şeyin təşkilində, qurulmasında, hazırlanmasında, həyata keçirilməsində tətbiq edilən forma, eyni tip, eyni nümunə. Standart hissə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sxem — <yun. schema – şəkil, surət> 1. Bir şeyin sistemini, quruluşunu və ya hissələri arasındakı rabitəni təsvir edən sadə çertyoj. Telefon qurğusunun sxemi. Radioaparatın sxemi. // Bir şeyin quruluşu, təşkili, planı. Başqa sxem üzrə qurulmuş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ştamplanmaq — məch. 1. Ştamp (2 ci mənada) vasitəsilə hazırlanmaq. Qazıma qıfıllarının hər iki hissəsinin içiboş şəkildə pəstahısı ştamplanır. Ə. Mustafayev. 2. Ştamp (2 ci mənada) vurulmaq. // məc. Damğa vurulmaq. 3. məc. Basmaqəlib edilmək, tez tələsik,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
trafaret — <ital. traforetta – deşilmiş> 1. Bir şeyə köçürülməli olan şəkil və ya yazı nümunəsi kəsilmiş nazik lövhə. Naxışlı trafaret. // Belə lövhənin (lövhəciyin) vasitəsilə alınan şəkil, yazı. 2. Basmaqəlib, şablon … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağ — 1. is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr. (Ata. sözü). Adətən ətəyi, yamacları və zirvəsi nisbətən aydın görünən hər hansı bir yüksəkliyə dağ deyilir. «Ümumi fiziki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti